خودنویسم را مدت زیادی در دست نگه میدارم، همانطور که درش باز است و هوا میخورد... به گوشه ای در فضا که برایم معادل ذهنی دقیقی ندارد چشم میدوزم. نگران میشوم کاغذ از سایه سنگین خودنویس خسته و خودنویسم خشک شود. تنها فکرم همین است که آن را مینویسم. همین
skip to main |
skip to sidebar
¯¯ im not dead
...
میبینی چگونه مضحکه چشمان خندان شده ام ؟
میبینی ،
لذت میبری بی آنکه توجهی کنم چگونه انگشتان بی سر و صاحبشان
را به سوی من نشانه میگیرند ؟
همچنان سر به پایین چیزی را در گلو غورت میدهم
گویی که قرصی به شعاع پنج سانتی متر را بی آب
...............
پس این دستمال لعنتی که در جیبم بود، کجاست ؟
میبینی ،
لذت میبری بی آنکه توجهی کنم چگونه انگشتان بی سر و صاحبشان
را به سوی من نشانه میگیرند ؟
همچنان سر به پایین چیزی را در گلو غورت میدهم
گویی که قرصی به شعاع پنج سانتی متر را بی آب
...............
پس این دستمال لعنتی که در جیبم بود، کجاست ؟